Parasol od odwagi – bajka, która pomaga dzieciom pokonać tremę

Wystąpienie przed klasą, odpowiedź przy tablicy, pierwszy dzień w nowej grupie… Nawet dla dorosłych bywają to stresujące momenty, a co dopiero dla dziecka w wieku szkolnym. Tremę odczuwa wielu uczniów w klasach 1-3, a jej źródła mogą być różne - niepewność, strach przed pomyłką, brak wiary w siebie.

Bajkoterapia to metoda, która pozwala dzieciom w bezpieczny sposób oswoić trudne emocje i znaleźć własne strategie radzenia sobie. Bohaterowie bajek przeżywają podobne sytuacje jak mali czytelnicy, dzięki czemu łatwiej im zrozumieć i nazwać swoje uczucia. Poniżej znajdziesz krótką bajkę, która może stać się punktem wyjścia do rozmowy o odwadze. Możesz przeczytać ją na lekcji, w świetlicy lub w domu, a potem zaproponować dzieciom proste ćwiczenia plastyczne i rozmowy, które utrwalą przekaz historii.

Bajka terapeutyczna - „Tosia i parasol od odwagi”

Tosia była dziewczynką, która lubiła rysować, czytać książki i bawić się w dom. Ale kiedy miała coś powiedzieć przed całą klasą, serce zaczynało bić jej jak bębenek, a w brzuchu czuła… motyle. Niekoniecznie te miłe.

Pewnego dnia, w drodze do szkoły, zauważyła w parku dziwny, kolorowy parasol. Na rączce miał napis: „Dla tego, kto potrzebuje odrobiny odwagi”. Tosia, zaciekawiona, wzięła parasol i schowała do plecaka.

Na lekcji pani poprosiła, aby każde dziecko przeczytało fragment wiersza na głos. Tosia poczuła, jak w brzuchu znowu zaczynają latać motyle. Nagle przypomniała sobie o parasolu. Chwyciła go w dłonie, wyobrażając sobie, że otwiera go nad głową. I wtedy… motyle jakby się uspokoiły.

Kiedy Tosia czytała, wydawało jej się, że kolorowe skrzydła parasola chronią ją przed strachem. Słowa płynęły same, a po skończeniu pani i dzieci nagrodzili ją brawami.

Od tamtej pory Tosia zabierała parasol zawsze, gdy czuła, że potrzebuje odwagi – przed występem, nową zabawą czy rozmową z nieznajomym. Z czasem zauważyła, że nawet bez niego potrafi mówić głośno i pewnie. A parasol? Czekał w szafce, gotowy pomóc komuś innemu.

Morał: Odwaga jest w nas, a małe rzeczy – jak „parasole” w naszym życiu – mogą pomóc ją odnaleźć.

Pytania do dyskusji po bajce

1. Co to jest odwaga? Czy trzeba się jej nauczyć, czy każdy ją ma od urodzenia?

2. Kiedy ostatnio czułeś się odważny/odważna? Co wtedy pomogło Ci zrobić ten krok?

3. Jakie „parasole” mamy w swoim życiu? Mogą to być przedmioty, ale też słowa, gesty lub wspomnienia.

Zabawa plastyczna – „Mój parasol odwagi”

Cel: Uświadomienie dzieciom, co dodaje im odwagi i poczucia bezpieczeństwa.
Materiały: kartki A4, kredki, flamastry, kolorowy papier, nożyczki, klej.

Przebieg:

1. Po wysłuchaniu bajki każde dziecko rysuje swój parasol odwagi lub otrzymuje ksero.

2. Na czaszy parasola dzieci zapisują lub rysują rzeczy/osoby, które dodają im odwagi.

3. (Opcjonalnie) można wyciąć parasol z kartki i przykleić go na wspólnej tablicy lub plakacie zatytułowanym „Nasza galeria odwagi”.

4. Chętne dzieci opowiadają o swoich rysunkach.

„Parasol od odwagi” to historia, którą można łatwo przenieść na grunt zajęć szkolnych lub rodzinnych rozmów. Wystarczy po lekturze zapytać dzieci, co dla nich jest takim „parasolem” – może to być ulubiona zabawka, bransoletka, uśmiech mamy albo przyjaciela.

Wspólne rysowanie parasoli odwagi i tworzenie klasowej galerii może stać się inspirującą i wzmacniającą aktywnością. Takie bajki pomagają dzieciom zrozumieć, że strach jest naturalny, a odwaga to nie brak lęku, lecz działanie pomimo niego.

Miło mi, że do mnie zaglądasz. Jeśli korzystasz z mojej pracy proszę, pomóż mi dotrzeć do większej ilości nauczycieli, a przyczynisz się do rozwoju bloga. Każde polubienie, obserwacja, polajkowanie lub komentarz nie pójdzie na marne. Dziękuję :) Gdybyś chciał/chciała mnie wesprzeć to możesz postawiać mi wirtualną kawę.