Każdy z nas pamięta bajki z dzieciństwa. Jedni lubili te pełne przygód, inni - spokojne, z morałem. Ale mało kto zastanawiał się wtedy, że bajki mogą być czymś więcej niż tylko opowieścią do poduszki. Dziś coraz częściej mówimy o bajkoterapii - metodzie, która pomaga dzieciom oswajać lęki, budować poczucie własnej wartości i uczyć się, jak radzić sobie w trudnych sytuacjach. W pracy z najmłodszymi - w przedszkolu, w klasach 1–3 czy świetlicy - bajkoterapia staje się prawdziwym skarbem. Dlaczego? Bo dzieci rozumieją świat przez historie. Łatwiej im zidentyfikować się z bohaterem niż z radą dorosłego: „Nie bój się”.
.png)
Czym jest bajkoterapia?
Bajkoterapia to czytanie specjalnie dobranych lub napisanych bajek terapeutycznych w celu wsparcia dziecka w przeżywaniu i rozumieniu emocji. To nie jest zwykła bajka, choć też bywa magiczna. Każda ma jasno określony cel:
-
pomóc dziecku oswoić trudne emocje (lęk, smutek, złość),
-
pokazać, że nie jest samo ze swoim problemem,
-
wskazać możliwe rozwiązania i dać nadzieję.
Dzieci w młodszym wieku szkolnym często nie potrafią nazwać tego, co czują. W brzuchu „coś lata”, w gardle „coś się zaciska” - a dorosły nie zawsze wie, co to znaczy. Bajka pokazuje im, że inni (nawet fikcyjni bohaterowie) przeżywają to samo.
Dzięki temu dziecko:
-
lepiej rozumie swoje emocje,
-
uczy się sposobów radzenia sobie,
-
zyskuje poczucie bezpieczeństwa i sprawczości.
Co ważne, bajkoterapia sprawdza się nie tylko u najmłodszych. Korzystają z niej również dzieci w starszych klasach, młodzież, a nawet dorośli. Ale to właśnie maluchy reagują na nią najbardziej naturalnie.
-
Dobierz odpowiednią bajkę - zwróć uwagę na temat (np. lęk przed szkołą, nowe sytuacje, zazdrość, poczucie winy).
-
Stwórz bezpieczną atmosferę - czytaj spokojnie, z ciepłem w głosie, nie oceniaj reakcji dzieci.
-
Zatrzymaj się na rozmowie - zapytaj: „Jak myślicie, co czuł bohater?”, „Czy wam też się to zdarzało?”.
-
Dodaj aktywność twórczą - rysunek, opowieść, praca plastyczna pomagają dziecku wyrazić siebie.
-
Nie moralizuj - pozwól, by dzieci same wyciągnęły wnioski.
-
przede wszystkim dla przedszkolaków i dzieci z klas 1–3,
-
dla dzieci przeżywających trudności emocjonalne (np. lęki, konflikty rówieśnicze, rozłąki),
-
dla grupy klasowej, gdy chcemy omówić ważny temat (np. przyjaźń, współpraca, radzenie sobie ze złością).
-
Lęk przed ciemnością - bajka o bohaterze, który odkrywa, że ciemność kryje przyjaciół, a nie zagrożenia.
-
Nowa szkoła / nowa klasa - historia pokazująca, że bycie „nowym” jest początkiem przygody, a nie powodem do strachu.
-
Rozstanie z rodzicem - opowieść, w której bohater uczy się, że rozłąka nie oznacza braku miłości.
-
Złość i konflikty z rówieśnikami - bajka o tym, że złość jest normalna, ale można wyrażać ją w bezpieczny sposób.
-
Budowanie pewności siebie - historia dziecka, które odkrywa swoje mocne strony i uczy się mówić głośno o tym, co potrafi.
Bajkoterapia nie wymaga specjalistycznego przygotowania - wystarczy chęć, uważność i dobrze dobrana opowieść. Dla dziecka bajka staje się jak lustro, w którym widzi swoje emocje, i jak mapa, która podpowiada, jak znaleźć rozwiązanie. Jeśli jesteś nauczycielem, wychowawcą czy opiekunem, spróbuj wprowadzić bajki terapeutyczne do swojej pracy. Czasem kilka prostych słów w historii potrafi zrobić więcej niż długa rozmowa. Bo bajka to nie tylko historia. To narzędzie, które naprawdę wspiera rozwój emocjonalny dziecka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz